bazı arkadaşlar mütevazi olmadığından, köşesinde yazdıklarının uydurma olduğundan dem vurmuşlar, köşesinde hep kendi hayatından kesitler çizdiğinden olsa gerek. amma velakin bu arkadaşların her hafta tam sayfa fotoroman çizecek kadar konu bulmanın ne kadar zor olduğunu düşünmesi gerek. hangimiz hayatımızın büyük bir miktarını anlatmaya, "yazıp çizmeye değer" yaşıyoruz ki? illaki yazdıklarının büyük bir kısmını yaşamından, büyük bir kısmınıda hayal gücünden alacak. ayrıca önemli olan anlattığı şeyler değil mi? ben çoğu zaman onu okurken "aaa gerçekten doğru, bak bunu bende yaşamıştım" diye içimden geçirmişimdir. yaptığı çok güzel tespitler olduğu da aşikardır, yani önemli olan her çizdiği kendi hayatının bir parçasıymış gibi, aslında hepimizin hayatından alıntıladıklarını bizimle paylaşmasıdır. bunların yanısıra tüm çizimleri fotoğraf karesi gibidir (özellikle kızları ayrı bir güzel çizer), (kızları daha uzun süre hayal ederek ya da hayalindeki kızları çizdiğinden olsa gerek diye düşünüyorum).
bu yazdıklarımı okuyacağını tahmin ediyorum ersin'in... iyi ki varsın..!
