Oturup kelimelerle oynayasım var..Nedenini bilmediğim bir güç "O"nu yazmaya itiyor beni..Geceler boyu düşüncelerimi eksenine alan,kelimelerime zincir vuran,bakışlarımda kaybolan,hayallerime hapsolan,hüznüm kokan,canımı yakan,dünümken yarınıma sarkan,yok olması gerekirken her gün daha çok var olan,tüm ışıklarımı karanlığa boğan,en kötüsü de beni yok edip umarsızca ben olan..
Bu kadar mı kötü der okuyan herkes aynı soruyu sorar galiba..Yok değil kötü değil unutmak adına tüm kötü sıfatları kusmam..Kimbilir belki de kedi ciğer ilişkisi..Ya da büyük bir aşkın final çizgisi..
Tanımlayamıyorum..Belki de bu yüzden yaralarıma kabuk bağlatamadan sürekli kanıyorum..Adı yok..Rengi yok..Kendi yok..
