hadi hep beraber kendimizi kandıralım. ihtimal o zaman acılarımız hafifler. ancak kaybettiğimiz zamanın, heba ettiğimiz insan gücünün hesabını kimse veremez. ama biz kendimizi fazla kasmayalım. bir akp'ye, bir chp'ye saralım günahlarımızın faturasını. aman örüntüyü bozmayalım. mazallah gerçekler gün yüzüne çıkar da kendi düşmanlığımızdan utanırız sonra. ne gerek var şimdi hayatı orta oyunu tadında yaşamak varken, sanal gündemlerle gündemi işgal etmek varken, dizilerin haber değeri taşıdığı bir noktada hayatı algılamak varken, fener'in haline timsah gözyaşlarıyla ben demiştim edasında yaklaşmak varken. yani biz her daim kolayı tercih ediyoruz. yönetmek varken yönetilmeyi tercih ediyoruz. gerçek manada ayakları üzerinde duran kendini gerçekleştirmiş bireyler yetiştirmedikçe daha çok aynı şarkıları terennüm eder, ötekini suçlarız. ha pardon gün gelir akp hesap verir. vermesine verir de verdiği hesap hiçbir zaman kaybettiklerimizi geri getirmez. bu düzen sürsün bir onlar bir biz eleştiren koltuğunda oturalım, paslaşıp gidelim diyorsanız kapatın gözlerinizi, "bir gün" ümidi yeter acılarınızın dinmesine.
