bir anne klasiği. tencerelerde kalmış makarnayı ve pilavı aynı tencerede ısıtıp servis etmesiyle ev ahalisine sunulur. savuması ise "ikiside hamurdan yapılmıştır evladım ye de büyü" gibidir. biraz yenir tadına bakılır. iki tad birbirine karışmıştır. ama olsundur anne düşünmüştür uygulamıştır. az gelirle yapılabilecek her şeyi yapmıştır, yapacaktır. zaten bu şekilde bir ev ayakta durur, ilerler, düzelir.
üzülmesi kırılmasın diye makrnanın üzerinde pirinç taneleri ayrılarak yenir. üzerine biraz yoğurt koyulur. afiyetle olmasa bile yenir, çünkü anne yapmıştır, üzülmesindir.
(bkz: canın annem)
