Bu topraklardaki insanların kaderi şu yönde olacak galiba: hakkını veren bir Atatürk filmi izleyemeden hayata veda etmek.
O'nu perdede izlemek çok matah bir şey mi? Devrimler aslanlar gibi ortada. Ata'ma saygım sonsuz. [http://www.orumcekagi.com'a gönül vermiş vatandaşlar yüz sene önce de vardı, şimdi de var, 100 sene sonra da olacak (olacak mısınız lan hala, yazık be size) mühim değil.] Ama Yine de büyük saygı ve sevgi duyduğu Kemal Paşa hakkında insan şöyle esaslı, janti bir film seyreyleyip, tüm dünyanın da, onu daha iyi tanımasını istemiyor değil!
Peki ya veda? Detayların bu kadar ıskalandığı, sinematografinin es geçildiği, özenilmemiş algısı yaratan, klişelerle bezeli, müziğin senaryodan rol çaldığı bu filmi pek sevgili zülfü abiye yakıştıramadım. "Bazı şeyler için iyi niyetli olmak yetmiyor." Bu yazdığım cümleyi de, kendime yakıştıramadım. Ama durum bu...
Büyük devrimciye layık görülen filmler bunlar mı! Geçiniz. Hakikaten sıkıldım bu işlerden. Koca bir ülke, bunca yıldır eli yüzü düzgün bir prodüksiyon beceremedik. Harbiden yeteneksiziz Türkiye.
