aşırı ve gereksiz bir hale geldiğinde felaketlere yol açıp, insanları küstüren, kızdıran, üzen kirliliktir.
Bir orta yol vardır ya her şeyde olduğu gibi onu bulmak gerekir. gerek sözlük gerekse kişisel yaşantılarda. bazen bir küfürün yerini hiçbir şey dolduramaz, o anlamı veremezken bazen küfür insanı rencide ve tahrik eder.
söz konusu kirliliği önleyecek şey, zor olan orta çizgiyi bulmak, yerli yerinde küfür kullanıp işi kişileştirmemekten geçiyor.
Şöyle bir düşününce, bu güne kadar babam bana hiç küfür etmedi ama kırgınlık, kızgınlık ve üzüntüsü küfürden daha etkili yapı ile kafama kaktı.
(bkz: diliyle dövmek)
