evlenmesi gereken yazarın içler acısı söylemidir. kendi kendimize ancak yarak gibi yaşıyabiliyoruz. belki evlendiğimiz kadın bu bünyelere yararlı olur, her gün yatmadan önce lan son bi fırt daha çekeyim şu sigaradan demeyiz, izinli olduğumuz gün akşama kadar yarak gibi evde oturmak zorunda kalmayız, bira tek dostumuz olmaz gibi düşüncelere zerk ediyor beni evlilik. lan anlayın işte tek başımıza hayatımıza yön veremiyoruz yaraklıktan öteye gidemiyoruz, evlenelim lan diycem de, ya oda yarak gibi biriyse o zaman külliyen avuçlarız hemde taşaklardan itibaren. nitekim çözümü arkadaşlarda arıyabiliriz, lan hemen yalnış anlamayın arkadaşımla yiyişmiycem mal herifler, belki adam akıllı bir arkadaşla takılırsak hayatımız düzene biner babında söyledim, onlarında çakalına kendi çıkarı doğrultusunda dostluk kurmayanına rastlamak ta zor iş be ağa.
