istediğini söyle anahtarı sana bırakıp gidiyorum.Ben üstümdekilerle çıkacağım birazdan.Şu donunu da giy gezme böyle karşımda.Oteli de ayağa kaldırma.Beni aradığında gizliden aramayı öğreteceğim artık sana ve sakın arama.Cüzdanımı ver şuradan.Hiç beklemediğin bir anda sakın geleceğimi sanarak yaşama.Benim için secdeye gitme.Utandırma yerleri,utandığın gibi.Ben çıkıyorum ver şu cüzdanımı artık tutma elinde.Gezme böyle havluyla belinde.Giyin artık.Sen gelmiyorsun boşuna sevinme.Göz yaşlarını artık tuvalette akıtırsın ağlarken.Kendin sileceksin ben değil.Ben çıktığımda odanın içersinde kalan brüt kokusuyla baş başa kal ki karnındaki çocuğun babasının seni gerçekten terk edişi yüreğini daha fazla parçalasın.
Ağlama diyorum sana.Al şu selpağı sil gözlerini.Cüzdanımı da kenara koy ıslanmasın,kirlenmesin.Bana böyle davranma ne olursun.Gitme.Doğru hamileliğinin sekizinci haftasına girdiğini şimdi öğrendiğim için sevinç göz yaşları dökmeliyim.Söyle bu çocuk gerçekten benden mi?Yemin ederim senden.Bendenmiş.Kahretsin ya Allahım ya, ben senden de Allahtan da bir çocuk istediğimi hatırlamıyorum.Bak benim bir karım var üniversite ve liseye giden iki çocuğum var.Üç sorumluluk bana yeterince fazla gelirken yedi ay sonra çıkarmayı planladığın bir cenini şimdi öğrenmeme rağmen sana böyle davranmamak imkansız.Beni sevdiğini zannediyordum.Evet ben de aynen öyle seni sevdiğimi zannediyordum.Seni seviyorum.Ama ben seni artık sevmiyorum.Senden nefret bile etmiyorum.iğreniyorum.Ağlayıp da kendini suçlu durumuna düşürüyorsun,beni değil.Beni hiç mi sevmedin?Git tuvalete yüzünü gözünü yıka gel,öyle konuşalım.Ağlamayı da bırak.Bırak sarılma bana.Ama seni seviyorum.Kahretsin ben sevmiyorum.Ya Yetiş bırak beni, git tuvalete toparlan gel.Biraz kafamı toplayayım ben de.Seni seviyorum.Sen konuştukça karnın büyüyor farkındamısın.Git tuvalette ağla öyle gel.
Sana içkiyi sevişmeden önce fazla kaçırmamanı söylemiştim.insan değilsin ki.Kendini kaybediyorsun.Sırtımdaki tırnak izlerini karıma açıklayana kadar ne çektiğimi bilmiyorsun.Sırtımı fazla kaşıdım dedim ve buna inanmak zorunda kaldı.Senden bir çocuğum olsun istiyorum sanma nolursun.Ben de geç farkettim.Sen git karımı kandır bir o böyle şeyleri yer.Ne yani sekiz haftadır hiç mi adetin düzensizleşmedi.Düzensizleşti ama ben hamile olabileceğimi düşünmedim.Nolur bağırmadan konuş seni halen seviyorum.Omzuna yaslanıp ağlayabilir miyim.Kızım, benim ağlamam lazım sana noluyor ya.Şu bebeği halledelim neremde ağlarsan ağla.Lütfen buna ihtiyacım var yanıma gel.Tamam Allahım ya.Geldim.Beni seviyor musun.Nolur dürüstçe söyle.Omzumda bir kadın ağlamayalı uzun zaman oldu.Sorumun cevabı bu değil ama Bülent.Yetiş bak, eşimden boşanma noktasına geldiğim zaman benimle tanışmış olman bir dezavantajdı senin için çünkü aramız tekrar düzelebilirdi.Seni sevmeye seviyorum ama bu hiçbir şeyi değiştirmeyecek.Ben yine düzenli olarak oğlumu üniversite kapısından alıp eve getireceğim.Evimin tuvaletinde rahatlarken posta gazetesi okuyacağım.Karımla haftada bir yatacağım.Salatayı ben yapacağım.Karınımı çok seviyorsun beni mi.Daha güzel seviştiğin ve güçlü bir kadın olduğun için seni ama çocuklarımın annesi olduğu için onu.Seninle sonsuza kadar sevişebilirim biliyorsun Bülent dimi.Biliyorum dedim ya güçlü bir kadınsın.Bana neden bu kadar kızıyorsun, halen aldırmak için vaktimiz var bu bebeği.Ne kadar vaktimiz var.iki hafta.işte sana bu yüzden bu kadar kızıyorum sadece iki haftamız var.Bak Yetiş anlıyorum seni anne olmak istiyorsun bu senin en doğal hakkın, karnında yaşayan canlı da senin bir parçan olarak, büyüyerek dokuz ay sonra çıkmaya gayret ediyor olabilir ama ne senin ne de karnındakinin ikinizinde istediği olmayacak.
Düşün ki bu çocuk doğdu.Senin evinde senle büyüyecek.Adını bile kendin düşünüp koyacaksın.Ben kendi evimde tarif ettiğim sıkıcı ve sıradan hayatımı gerçek ailemle beraber süreceğim.Sıkıcı da olsa onlar benim ailem.Ben sadece arada bir gelip o karnındakini kucağıma aldığımda bir başkasının çocuğu gibi hissedeceğim.Bensiz büyüyecek.Belki konuşmaya başladığında baba kelimesini ona öğretmeye utanacaksın.Okula başladığında herkesin babası olmasına rağmen kendisinin neden olmadığını düşünmeye başlayan acılı yetim çocuklar gibi hergün sana cevapsız sorularla dönecek ve sen de ben torun severken beni arayıp rahatsız edeceksin.ikiye böleceksin beni.Gerçek ailem ve siz.Her telefonum çaldığında yine sen zannederek arayanın adını göremeden rahatlayamayacağım ve bu çocuk büyüyecek.Sen kimseyle evlenemeyeceksin böyle devam edersen de beni hayatından çıkarmayı öğrenemeyeceksin.Yarım yamalak yetiştirdiğin ve bir baba bile veremediğin bu çocuk sağlıksız psikolojisi bozuk elinden alkol ve sigara düşmeyen garip bir delikanlı olacak.Seni üzmenin vaktinin geldiğini düşünecek ve artık senden yılların intikamını alacak.Seni terkedecek.işin daha da kötüsü benden de intikam almak isteyecek olması.Bir kez olsun suratıma tükürebilmek için her yerde beni arayacak ve beni bulacak.Beni bulduğunda ve yıllardır içinde biriktirdiği o nefreti kustuğunda yanımda birileri olacak.Rezil edecek beni.Benim de hayatım seninki gibi mahvolacak o dakikadan sonra.O an ikimizde yıllar önceye bu yatakta oturduğumuz sahneye dönmek isteyeceğiz ama çok geç olacak.Ama Bülent bu çocuğu aldırırsak büyük günaha gireceğiz aşkım.Yetiş bana bak.Bir kaldır şu kafanı da yüzüme bak.Bazı şeylerin acısını bu dünyada yaşamaktansa öbür dünyada yaşamayı yeğlerim.Tamam canım yarın bir doktor buluruz çok geç olmadan.Hadi Yetiş üstünü giy de seni evine bırakayım annen merak etmesin.Tamam.Şurdan sigaramı uzatır mısın bitanem.içme bebeğe zararlı.Hiç komik değil Bülent.Bu çocuğun mezarı olacak mı?He olacak taşına da ‘doğmadım ki öleyim’ yazdırırız.Saçmalama Yetiş.
