6.
-
hasret gültekin in yorumladığı çok muteşem bir eserdir. zülfü livaneli de söyler lakin hasret in tadını vermez.
bir insan ömrünü neye vermeli
harcanıp gidiyor ömür dediğin
yolda kalan da bir yürüyen de bir
harcanıp gidiyor ömür dediğin
yüreğin ürperir kapı çalınsa
esmeyen yelinden hile sezerler
künyeler kazınır demir sandıkta
tükenip gidiyor ömür dediğin
dışı eli yakar içi de seni
sona eklenmeli sözün incesi
ayrılık gününün kör dereleri
bölünüp gidiyor nehir dediğin
bir insan ömrünü neye vermeli
para mı onur mu taş diken bir yol
ağacın köküne inmek mi yoksa
savrulup gidiyor yaprak dediğin.
