onlar ümidin düşmanıdır sevgilim
akar suyun
meyve çağında ağacın
serpilip gelişen hayatın düşmanı
bursada havlucu
recebe karabük fabrikasında tesviyeci
hasana düşman fakir köylü
hatçe kadına ırgat
süleymana düşman
sana düşman, bana düşman
düşünen insana düşman
vatan ki bu insanların evidir
sevgilim onlar vatana düşman
çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına
-çürüyen diş, dökülen et-
bir daha geri dönmemek üzere yıkılıp gidecekler
ve elbette ki sevgilim elbet
dolaşacaktır elini kolunu sallaya sallaya
dolaşacaktır en şanlı elbisesiyle: işçi tulumuyla
bu güzelim memlekette hürriyet
