öyle ayak üstü okunup harcanmaması gereken bir şiir. uzun solukludur. yanında mümkünse bir bira açıp, winampa bir piyano solo atip, bir de sigara yakıp girişilmelidir. seramoniyi hakeder. akar gider..
uğraşamam diyenler için bir pasaj;
"ben mutsuz kişiyim, size yüzümü getirdim bu anlamda
nasıl seğirttim işte, kızmayın işte, dün o hekim dedi ki
dönünce birden yüzüme, yüzümün bu en yitik çağına
dedi ki: siz niye yoksunuz acaba
bilmem ki -doğrusu bilmiyorum- niye yokmuşum ben
sahi ben niye yokmuşum -öyle ya- elbette sordum ona
dedim ki - ne desem beğenirsiniz - iri bir top çekiyor gibi bilardo masasından
dedim ki, falan filan..
örneğin ölüversem şu daralmış yüreği kullanaraktan
ölüversem şuracıkta
bakınca herkes orama burama
derler mi bir ağızdan: bu ölen de kim
hey tanrım! ölen de kim, yani kim yaşamış kendi adına."
