en büyük özlemdir. her sabah onun hayali ile uyanmak ama malesef hayal kırılığına uğramaktır. en komiği ise türkiye'den getirilen bir taharet musluğu insanda sevinç yaratırken eve çağrılan ustaya ve ev sahibine bunun ne olduğunu ve ne işe yaradığını anlatmanın imkansız olmasıdır.
malesef türkiye'nin çok kötü bir reputasyonu * vardır bu konuda. taharet musluğu çok önemli bir hijyen aracıdır. ama malesef bunu öyle bir tanıtmışlar ki adamlar aynen şunu söylediler bana,
-siz türkler popoyu elle yıkıyor ama elinizi yıkamıyorsunuz, pissiniz.
ulan dal, götünü yıkayan adamız elimizi mi yıkamayacağız?
