özellikle kitap okurken onunla konuştugun hoş bi diyaloğu hatırlayıp kocaman bir gülümsemeyle kitaba bakman.bir de aileden bir birey içeri girdiginde sana mana veremeyen salak gözüyle bakması cabasıdır.
hep onu düşünmek, sürekli acaba napıyo? diye soru işaretlerinin havada uçuşması.heryerde ve herşeyde onun varlıgını hissetmek.
ayrıldıgında ise Allah'ım ne aptalmışım!?!! olan dersime oldu, kaldım demek olan olayın içinde kendini bulma!!
