ilk yapılacak şey şudur;
önce unutmaya karar vereceksin ve bunun için 3 ay süreyi gözden çıkaracaksın, bu 3 aylık sürede sen aşşağılıksın, sen körsün, ve her şey senin yüzünden olmuştur sen hayatta ki en aşşağılık insansın dostum.
çünkü ne yaparsan yap vicdanın seni sorumlu tutacak ama, sakın öyle zannetme dedim ya
3 ay için böylesin bilemedin 5 ay.
o'na dair bütün herşeyii yok edeceksin aldığı hediyeyi, lifini, memleketinden sana getirdiği pekmezi, hatta çok pahalı bir miktara aldığı satranç setini bile gözünü kırpmadan yakacaksın-atacaksın.(pekmezi yakmayı deneme soba sönüyor ben yanlışlıkla denedimdi)
sonra bu süreç sana acı çekmenin nasıl olduğunu anlatıyor düşünüyorsun, ya onun elini biri tutmuşsa, ya başkasıyla sevişiyorsa vs. vs.
bu süreçten sonra anlarsın ki bütün izmir o kızın üzreinden geçse sana ne getirisi vardır nede götürüsü, ağlamaların çektiğin acıların komik gelir sana artık bu sınavı geçmişsindir zaten geçemeyenler boğaz köprüsüne doğru yol almaya başlar ki bunlar zayıf kişilerdir.
aklınıza mukayyet olursanız zamanın en büyük dostunuz olduğu gerçeğinin değişmemiş olduğunu göreceksiniz.
