yıllar önce dayımın bir dergide yazdığı yazı ile özetleyeceğim bu konuyu...
------
o senelerde 20 li yaşlardayım. atatürkçü yanım ağır basıyor her ortamda. ama kahvelerde ve mekanlarda solcular ve sağcılar üstüme üstüme geliyorlar. akşam okuldan eve dönüyorum. yeşil parkalı bir kaç zıbıdı yolumu çevirip kimlerdensin diye soruyor. iki adım gidiyorum, hilal bıyıklı kalabalık hödükler necisin diye soruyor.
trende cumhuriyet gazetesi okudu diye iki arkadaşım gözümün önünde aşağı atılıyor yeşil parkalılar tarafından. kendini devrimci sıfatıyla gören yüzlerce kişi ''atatürk burjuva devrimcisidir...'' diyor.
ben atatürk diye direttikçe daha da abanıyorlar. sonra okulun bir etkinliğinde deniz gezmiş denilen boş insanla tanışıyorum. sözde atatürkçü geçinen bu şahıs, ''atatürk halka yanlış yapıştır. verdiği sözleri tutmamıştır. dikta ile kurmuştur bu ülkeyi'' tarzında cahil cühela şeyler sayıklıyor. çevresindeki şabanlarda ağzından salyalar akarak bunu dinliyor.
oturduğum semtteki ülkücüler belleri silahlı sıkacak kişiler arıyorlar. amca dayı kardeş sokaklara dökülüyorlar. iki karşıt görüş ne zaman karşılaşsa silahlar konuşuyor. mahallemizde top oynayan 2 tane 7 - 8 yaşında genç bu iki grubun silahlarından çıkan kurşunlarla ölüyor.
devlet dairelerinde işler yapılmıyor. herkes yandaşına bir kolaylık sağlıyor. istiklal marşı okunan yerlerde yumrukları havaya kaldırıp, sloganlar atılıyor.
genç kızlara sen karşı cephedensin diye tacizle karışık tartaklanma uygulanıyor. türk bayrağı asılı olan evler sağcıların mekanı sayılıp taşlanıyor....
böyle bir ortamda büyüdük biz. en baba solcusunuda bilirim, en baba sağcısınıda.... diyorlar evren paşa hata yaptı diye. 15 - 16 yaşında gençleri astı diye.
işte o 15 yaşında gençlerden biri aksarayda lise basıp, 5 masum genci öldürdü. ölenlerden 2 side çocukluk arkadaşlarımdır.
