zeki demirkubuz'un ilk dönem filmi olmasının yanı sıra dijital kamerayla çalıştığı ilk film. perdede pislikleri görmek istiyoruz biz. sinemayla özdeşleştirdik onları. tertemiz ekran bize göre değil.
onun dışında tematiğinden dışarı çıkmamasına rağmen kıskanmak duygusunu içimize işleyemeyen film olmuştur. benim bildiğim demirkubuz dönem filmi yapmak yerine hikayeyi günümüze uyarlardı öyle çekerdi. "araçken amaç olur" çünkü dönem filmi yapmak değil mi? hadi dönemin atmosferinden etkilendi diyelim. yine de serbest uyarlama yapmalıydı. anlatıda bir yüzeysellik vardı sanki. belki çok alıştık tarzına hiçbir şey şaşırtıcı ya da etkileyici gelmedi. ne bileyim bir eksiklik var işte. ama yine de tekrar tekrar izlemek gerekir. tüketici için değil bu filmler.
