yanlıştır; direkt olan o üzülünen şey, "o kişi"nin ölümünden ziyade, birinin öldüğü gerçeğidir.
hele ki söz konusu olan senin benim gibi genç biriyse, daha hayatının baharında olan biriyse..
sahtelik kokan bir hareket değildir yani tanımadığın bir insanın ölümüne üzülmek. bilakis bencillikten, insanın kendini düşünmesinden kaynaklanır bu durum aslında.
zira hangimiz bir ölüm haberi duyduğumuzda, "ya o ben olaydım?" deyip kendimizi yoklamıyoruz ki? hangimiz birkaç saniye sonra sona ermesi muhtemel olan hayatımız hakkında ıssız bir endişeye kapılıp, ürpermiyoruz?
evet hiçbir zaman yas tutmuyoruz yakınları gibi, tutamayız da. evet belki gözümüzden tek bir damla yaş dahi gelmiyor. ama insan, ölümün soğukluğunu ve yakınlığını hissedebilmek için bunların hiçbirine ihtiyaç duymaz ki zaten..
insanız her şeyden önce.
