izmarit olsam böyle basıp geçemezdin üstüme,
Bu kadar çabuk bitmedim ben hiç.
Hani mükemmel çifttik ya biz?
Hergün ağlayan sokak çocukları bile güler oldu sayemde.
Ve ben her sabah süpürülüyorum sokaklarından,
Şehrin diğer çöplerine karışıp,
Atılıyorum.
Kaldırım taşı olsam böyle kolay dizilmezdim hayatına,
Böyle hizaya girmedim ben hiç.
Eski defterinde bir çentik olmadım kimsenin, iz bırakandım.
Ayrılıkta güzeldir ya bazen o yüzden, ayrılık iyi.
Acı çekmek korkmadan, dostlarla içmek
Kederli kederli, içten içmek be hemde
Neye içeyim, neyi içeyim şaşırttın.
Bir ben yanıyorum sanki dünyada
Mümkünü yok sönmüyorum.
Eh be adam ne diyeyim sana?
Duman olsam böyle kolay kaybolur muydum gözlerinin önünden?
Dudak tiryakisi olacak kadın mıydım ben hiç?
Öpüp kaçmayacaktın,
içine çekecektin doya doya,
Beni öyle sevecektin.
Yok olur gibi yapmayı severdim eskiden, Anıları, hatırlamayı...
Sen ne kadar üflesen karşı koyamazdın rüzgarıma
Ben gene sana gelirdim!
De,
Yıldız olsan böyle kayamazdın avuçlarımdan
Karanlığa bu kadar iyi karışamazdın...
