kış vaktiydi. kar yağıyordu ve okulların neden tatil olmadığını merak ederek sabahın köründe yavaş yavaş, fakat hızlanma gayretinde,bir yandan da düşmemeye çalışarak, minibüse bineceğim yere ulaşmak için yürüyordum. önümde sabahın köründe işine gitmek üzere olan biri yürüyor ve ben de 50 metre gerisinde yol boyunca ilerliyordum. derken sessizlikte bir ıkırma ve tükürük sesi.. yüzüme kar vurmasın diye yere doğru bakarak ilerlerken o balgamını gördüm ve herife içimden küfür edip geçtim, eve dönerken de aklımda o görüntü kalmıştı. Ve yoldan geçerken yine aynı yere baktım. yine orada.. hava soğuk olduğundan asfalt yol üzerine yapışmış. derken bir, iki, üç gün.. hala aynı yerde.. her geçerken küfür etmeye devam ettim ve şu an onun sayesinde küfür etme alışkanlığım oldu.. *
