aslında çokta gereksiz olmayan bir saygıdır. hastalandığınızda, ya da bir yakınınız hastalandığında size yarım etmekle görevli bir kişi olarak doktorlar saygıyı hak ederler. tabi, işini suistimal eden, hastasını bir insandan çok, parası sağılacak inek olarak gören doktorlar vardır ki bunlar bence o saygının zerresini hak etmezler zira kendileri meslek etiklerine aykırı davranışlar sergilemektedirler. ancak işinin hakkını veren, hasta ve yakınlarına elinden geldiği yardımı yapan doktorlara saygı duymak gerekir. zaten bu saygıdır doktorları bu zor meslekte tutan şey. siz düşünün bir haftanın her günü*binlerce insanla dolu ortamlarda yüzlerce insanla ilgileniyorsunuz ve bu insanlar sıradan insanlar değil, bu insanlar dertleri olan ve sizden yardım bekleyen insanlar. ayrıca çalıştıkları yer hastane. yani steril bir ortam değil. sağlık personelinin çok büyük bir kısmı yüksek hastalık riski taşırlar. bir başka madde ise aldıkları maaş. sanılanın aksine bir doktor çok fazla para kazanmaz. son çıkan yasa ile maaşlarda ciddi bir artış olacağı sanılıyor ancak gerçek anlamda değişen çok fazla bir şey yok. bunların yanında, uzun ve zorlu bir eğitim hayatı. daha sonra asistanlık ve sonrasında zorunlu görevle teçhizatı olmayan bir hastanede tek doktor olarak görev yapmak, ilerleyen senelerde de bu taraz hastanelere bir kaç ay süren geçici görevler, her ay iki hatta bazen üç gece nöbeti, taburcu olan bir hastanızı yıllar bile sonra hatırlamak zorunluluğu*, girdiğiniz her ortamda "doktor hanım/bey şurama ya da şu tahlilime, filmime bir bakıver" şeklinde sürpriz işler... uzun lafın kısası, gerçek bir doktor en az işini iyi yapan diğer her meslek gurubundan birisi gibi*saygıyı hak eder.
