--spoiler--
parasız, cihangir sokaklarını arşınladığım zamanlar çok ekmeğini şarabını içmişliğim vardır üç horan ermeni kilisesi'nin. çok da derine inmedim şimdi yalan yok. apolistik miş, ermeniymiş, katolikmiş. şarabın markasına baktım hep. surp yerrortutyun kilisesi'ne özel üretilmiştir yazıyorsa oh süper. ve ya garabet amira balyan anısına. iki şişe koltuk altına sıkıştırıp tünele doğru uzarken ayaklarım yere basmazdıki benim. zaten saç sakal devlet kurmuş yüzümde. tip kaymış. üst baş yeni organizmalara yelken açmış. koku mu? yanından geçtiğim kedi köpek ölürdü o derece.
e hal böyle, camiye gidemiyorsun. yatacak yer lazım. üç horan kilisesi bu bakımdan beş yıldızlı kıbrıs oteli. hem de sıcak lan! şamdanların sıcaklığı mıdır nedir. sızar kalırdım işte. pazar günleri o çan sesi uyandırdı. isa ile deaz muhabbetimiz yoktur hani. kollarını açmış öyle masum masum bakardı kerata. anlatırdım. anlatırdım. bir kere de itiraz et. yalan de. ama yok. o vakur duruşu, ağır başlılığı, hayatın anlamını yakaladım bakışı. delikanlı çocuktu vesselam.
niyeyse papaz agop sonraları bana takmaya başladı. şarap sakınır oldu ibne. çan çalma karşılığı şarap transferi devam etti. agop da alem adamdı. çiçek pasajından çıkmazdı. şimdi nerde yayılır bilmem. üç horanın çanının ipleri hala elimde. diğer elimde şarabım tabi. yasak işlemez hafız. çalmam lazım o çanı. malum, şarap musluğu..
--spoiler--
unuttum: gelen olursa tuzlu fıstık alsın gelsin. karaman koyununa döndüm lan.
