bir gercektir.
sevdiklerimizi kaybetmis olsak da hayat devam ediyor.
ilk zamanlar yemek, icmek, gezmek, konusmak istemez insan. sadece aglar...
bi sure sonra hersey normale doner, hayata kalindigi yerden devam edilir.
kalbinde yer etmistir kaybettigin ama yapacak hicbir sey yoktur. elden gelen hicbirsey yok...
beraber gecirdigin vakitleri hatirlarsin, kirdigin, kirildigini hatirlarsin... hakkini helal edersin, pismanlik duyarsin...
ama elden birsey gelmez, sen helallik isteyemezsin...
bunlari dusunursun surekli...
sonra, hayatina devam edesin...
