bir Nietzsche söylemidir. her dakika övülmek isteyen bir tanrı ancak insanın yarattığı bir tanrı olabilir. övülmek isteği insani bir güdü ve ihtiyaçtır, normal olarak da insan kendi yarattığı tanrıyı kendine benzetmeye çalışacaktır. burada Nietzsche ya olaya yüzeysel yaklaşıp söylediği an itibariyle sözlerini anlayanları etkilemek istemiş ya da aklıma bile getirmek istemiyorum ama kafasızca ve düşünceden uzak bir aforizmayla sıkıntılı benliğine dışarı kusmuştur. son olarak bir boka yaramayan ve önemsiz bir cümledir.
