bilmem kaç fit yüksekte bir uçakta, tek güvencesi, sırtına asılı duran paraşütü olan maceraperest bir bünye atlamaya ne kadar hazırsa, insan canlısı da evliliğe o kadar hazırdır.
görevin gereği paraşütten atlarsın, heyecanı seven bir bünyen vardır atlarsın, allah korusun mecbur kalırsın atlarsın.
atlamadan önce uçağın açık olan kapısının yanına geldiğinde dizlerin tir ve tir şeklinde titrer, hocan son kez seni gözleriyle süzdükten sonra gülümser ve sağ elinin baş parmağı havada diğer parmakları kapalı yumruk şeklinde tamam işareti yapar. sen de tamamdır hocam diyen gözlerle bakar, ardından işaretini yaptıktan sonra, önce boşluğa ardında da bulutların arasına karışır, şiddetle yer çekimine kapılırsın. kafanı yukarı kaldırdığında az evvel içinde olduğun uçağın sinek kadar kaldığını gördüğünde garip bir tedirginlik başlar, diyaloğa girersin beyninle.
evliliğe hazır olmak da böyle bir şeydir. nikah işlemleri bitip, dost ve akrabaların geldiği cemiyeti bir şekilde geride bırkatıktan sonra olay yerinden, ön tarafına sabitlenmiş bebekli tomofilin eşliğinde gidilecek yere doğru yol alırken kazanılan ivme ile boşlukta, sırtta asılı paraşütün verdiği ilave hızın kazandırdığı ivme aynıdır.
ikisinin de pek bir güven verici tarafı yoktur. istediğin kadar antrenman yap. yüzlerce kez daha önce paraşütle atlamış olsan da o gün paraşütün açılmama gibi bir lüksü olabilir ya da sen kontrol iplerini yi kullanamadığından dolayı karaya diye suya düşüp iplerinden kurtulayım derken paraşütün, az biraz olan yüzme bilginden dolayı boğulmak gibi bir lüksün...var elbet.
yine daha önceden deneyimin olduğu evliliğin ve yine benzer aksiliklerden dolayı kontrolden çıkıp karaya oturma riski vardır ve hiç evlenmeyen birine göre bu durumla karşılaşmamak gibi bir lüksün de yoktur.
yine daha önceden evlenmemiş ve bu konuda bir tecrübesi olmayan bünyenin, evliliğe hazır olması, bir ön çalışması olamayacağı gibi, aksiliklerle karşılaşması kadar daha doğal bir şey olamaz.
evliliğe hazır olmak, evliliğe alışmakla alakalıdır.
bir şeye hazır olmak için daha önceden en az bir kaç kez denemiş olmak lazım. yaşadıklarını tecrübe dahilinde gözden geçirdikten sonra, artık yapabilirim ya da yapamam demekten geçer yolu.
üniversite sınavına hazırım demek için en az bir kaç on tane deneme yapmak lazım, o atmosferi solumak için en benzerini, en yakınını yapsan dahi üniversite sınavının tam havasını solutamaz.
evliliğe hazır olunmaz.
öyle bir ön çalışma, yerine getirilebilecek koşul ya da ne bileyim dosya, evrak felan yoktur.
"ben kendimi evliliğe hazır hissetmiyorum" cümlesi ne kadar yalan ve adi bir cümleyse, "ben evliliğe hazırım" cümleside o kadar yalan ve adice kurulmuş bir cümledir.
