bir de psikoloji öğrenimine yeni başlayan öğrenci bu argümandadır. ota boka teşhis koyar.
anne: kızımm, şuraya para koydum bulamıyorum sen mi aldın?
kızı: paranoyaksın sen!
anne: eywah eywah. yedi kız kafayı.
hele bir de metroyla yada otobüsle okula gidiyor ya, herkesin yüzünü inceler, böyyylee bakar, sanki adamın alnında paranoid şizofren yazıyo!
hele ki bir davranış görmeye dursun yine patlatır teşhisi:
metrodaki adam, bacağını sallıyıp etrafına bakıyodur. sürekli bi de el ovuşturuyosa pehey, yandı geliyo teşhis:
+heh yakaladım seni, seni özgüvensiz, seni panik bozukluğu seni..agorafobinde vardır senin. hele metro girsin tünele. o zaman görücem, agorafobik insan yavrusu seniii!!
öğrenciliğin ilk yıllarında psikoloji öğrencilerine bulaşmamakta, konuşmamakta pek elleşmemekte fayda vardır. netekim kendi kendini pek bilmez, haaa, bir de bir ömür böyle giden modelleri de çıkabiliyor bazen..
