basit, ilkokul düzeyinde bir şiir algısının tuhaf metaforları. gerçek şiirde imge böyle kör kör parmağım gözüne biçiminde kullanılmaz.
o metaforlar gözünü dikip bakana çok başka şeyler de çağrıştırır. memleketin her küçük sokağına bütün fakirliğe rağmen ısrarla dikilen minareler bende fallik bir takıntının tezahürü gibi görünüyor mesela, tıpkı süngüler gibi...
bu kadınsı algının kışlalara doluşmuş erkek askerlerden oluşan "kadınsız bir toplum" hayali kuranlara karşı çok yalnız ve hatta çok "orospu" bir tavır olduğuna da kaniyim.
dikmeyin kardeşim her yere. hangi ayetle bildirildi o blue printler, hangi hadiste geçiyor "dimdik" minareler. beynimin altına bir yere gönderdiğiniz tehditler bende açıkça, başkalarında gizliden tehdit olarak algılanıyor. bazı anarşist ruhlarda tehdit başeğdirmiyor. aldığınız tepki, yaptığınız etkinin sonucudur.
sokma "süngü"nü beynimin içine içine. en büyük ayıp, ruha tecavüzdür.
