güven deyince hemen akla erkeklere güvenememeyi de çağrıştıran zımbırtı-evet evet zımbırtı-diyelim.
ilişki boyutunda güvenememek, hayata güvenememenin yanında çok hafif kalmaktadır. hani buraya dünyanın yedi en büyük tecrübesini yaşamışta, bende bıraktığı olgunlukla kelimeleri sıralıyor gibi durabilirim. ama yok öle bişey.
insanları bir köşeye koyuyor, zaten onların hayatın getirdiği güvensizlikle, bunun içlerine işlediğini düşünüyorum.
güvenmeyi özlüyorum,
yarına güvenmeyi istiyorum. erken yaşta ölmeyeceğimin güvenini içimde hissetmek istiyorum. çocuklarım olacaksa "bu boktan dünyada birer psikopat mı yoksa insan mı olacaklar, başarabilecekmiyim"i sorgulamak yerine geleceğe güven istiyorum.
çok psikppatça durabilir ama bende güven bunu çağrıştırıyor.
yoksa bir erkeğe güvenmişim, bir dosta güvenip kazık yemişim tın. kısacası; bir 20 li yaş sendromunu gururla tamamladığımdan mütevellit gururluyum. *
