bremen günlerimde bir şeyin daha farkına varmıştım : cahilliğimin ...
ama unutma, türkile cumhuriyeti devleti de seni cahil bırakmak için sanki özel çaba sarfetmişti. belki de " birlik beraberlik bozulmasın " diye az şey öğretmişti.
her neyse, az biliyordum. belki de o yüzden marksizmin klasiklerini ilk elime aldığımda o kadar kolay etkilenmiştim. belki de onun için frantz fanon'un şiddet övgüsü zihinsel dünyamda derin izler bırakmıştı. aklımın kolay paranteze alınması, kafamın boşluğundan ileri geliyordu belki de ...
belkisi yok, bundan dolayı. iktidar namlunun ucunda fikri 1960lı, 1970liyılların bazı genç beyinlerinde niye bu kadar derin iz bıraktı ki ? bu açıdan kafaların boşluğu rol oynamadı mı ? " neden felsefeye ve düşünceye karşıyız ? ülkemiz, felsefeye ve düşünceye karşı almış olduğu olumsuz tavrın bedelini vaktiyle terör olaylarında çok acı bir şekilde ödemedi mi ? hiçbir düşünsel ve felsefi birikimi olmayan türk toplumu, birdenbire tıpkı marlboro sigarası gibi spekülatif, ithal malı aşırı sağ sol düşüncelerin istilasına uğramadı mı ? "
(tırnak içindeki sözler ismail tuna'dan alıntıymış.) sayfa 89.
