bir telaşlı ürkek bir kuş sürüden ayrılmış tirtiriyor. üzülebilir mi? zaten üzülecek yerleri ağrıyor. her şey üzüntü ötesi bir çizgi.. küllenen bir ateş yeniden doğduğunda üzülebilir mi? kalmış eskide bütün üzüntü hareleri... alevler bir bakırı kalaylamış yeni...acıya gerek duyguduğun anlara doy ve doyacaksın mozoşist zamanların sonunda. keder; bir tiryakinin sigarası gibi biter aynı sıkıcılıkta. biter hüzünlerin nöbeti bir zerdali bahar dalında...
ne ateşsin yakılacak, ne bakırsın kalaylanacak ne çaresiz bir kuşsun sen. insansın... ey irade ve zamanın küllediği insan:
