tarkan'ın kariyerinin en, belki de tek kötü albümü.
olumsuz anlamda bir metamorfoz bu. halbuki değişim gelişim yönünde olsaydı, daha mutlu olabilirdik. bam teli ve pare pare hariç ele avuca gelen hiçbir şarkı yok albümde.
bu kötü duruma karşın en özel albümlerden biri yine de benim için.
hangi şarkı çalsa o albümden, askerliğimi ve şanlıurfa'yı hatırlayıp mutlu oluyorum.