kendilerine hakim olamadığım varlıklar.. mutlu olmak nedir bilmezler onlar, hep kafa karıştırırlar hep düşünürler ve hep sorgularlar. onlarsız yaşayamam biliyorum ama bazen varlıkları öyle rahatsız edici ki, neden sürekli beynimi kemirmeye uğraşıyorlar anlamış değilim, belki haklılardır düşündüklerinde ama yine de kafamı böylesine meşgul edip beni engellemeye çalışmalarını anlamış değilim. üzülüyorum onlar yüzünden ve mutlu da olamıyorum.
neden istediğimi elde etmişken beni rahat bırakmıyorsunuz? neden sürekli olmayacağına istediğimin hep yanlış olduğuna inandırmaya çalışıyorsunuz beni? içimdeki deli bozuntuları, deli bile değilsiniz siz çünkü bu kadar mantıklı deli olmaz...
