Okan bayülgen ismini nezaman duysam aklımdan geçiveren bir ifade. adamın sadece ismi söylendiğinde eskik geliyor bana. sanki o ismin önüne bi de sıfat eklemek gerekiyor ki, o liseli yavrüceklere, o üniversite gençliğine seslenen didaktik tavırlarla aklımda beliren en güzel sıfat: başöğretmen.
