okudugum ve cesitli mecralardan takip ettigim kadari ile halen daha neyin nasil yapilmasi gerektigine dair bilgi birikimimizin, cesaretimizin, ileri goruslulugumuzun yetersiz olduguna dair dusuncelerim guclenmis durumda.
herhangi bir sekilde alip veremedigimiz bir sey olmayan bir arjantin, guvenligini saglamak ugruna askerlerimizi yolladigimiz lubnan ve son olarak da zamaninda verilmis olan cesitli kapitulasyonlarin kaymagini yemis olan fransa. eklenebilecek 1 - 2 duzine daha ulke vardir ermeni soykirimi konusu ile ilgili aleyhte karar alan ve hemen hepsinin arkasinda da gosterilen bir diaspora. 2 milyon sanirim sayisi.
kardesim, sen boyle bir millet olursan, 70kusur milyonluk milletinle, dunyanin dort bir yanina yayilmis milyonlarca vatandasinla sayet bu azinliga karsi koyamiyorsan yaziklar olsun. her zamanki gibi yine yumurta kapiya dayandigi anda tepki koymaya calisiyorsan, yine ulusal bir gazla baslayip hicbir ise yaramayacak bir fransiz urunleri boykotu yapmayi dusunuyorsan -ki tahminimce ve daha onceleri de oldugu gibi her zamanki birliktelik eksikliginden dolayi amacina ulasamayacak- basarili olamazsin tabii ki. adamlar 70kusur milyonluk bir millettense 400bin kisilik ermeni oyu ugruna tasariyi da gecirirler, yasayi da onaylarlar.
ugruna her turlu ezikligin yapildigi avrupa birligi karsisinda kararlilik gosteremeyen, irade sergileyemeyen bir politika surdurursen olacagi budur. avrupa birligi karsiti degilim kesinlikle ama bu kadar da olmaz. mukaddes saydigimiz tum degerlerimiz ayaklar altina alinmisken ve her yonden kusatma altina alinmisken nedir bu aymazlik, vurdumduymazlik. neden bu korkakca tutum. biz boyle gidersek adam olmayiz. cok sinirli olmamak mumkun degil. ama bu sinir ne fransa'ya, ne diaspora'ya ne de baska bir ucuncu etkene. kizginligim tamamen devletime ve milletime. nerede ruhumuz?
