bakıyorum 14 şubat yaklaştıkça genç çiftlerimizi alıyor bir telaş. telaşın nedenini soruyorum. diyor
"yaa sevgilime ne alsam, gül alsam klasik mi kaçar? yok yok tek taş pırlanta mı alsam? alamam ki.. kredi kartımın limiti dolu ama parfüm alsam hafif kaçar" falan da filan." bakıyorum da herkesin tek derdi sevgiliye alacağı bir günlük rüşvetde. sanki bu zorlama sevgisini kurtaracak. gerçek sevgililer için bunların hiç bir önemi yok biliyorum. bir bakış leylim leylim gamzelerde sevgiliye atılan bir buse. buğulu gözlerden akan ışık seli. tutkuyu, aşkı ve sevgiyi tazeleyen bir sahne ve sonra binlerce bölümlük bir aşk filmi yapma isteği..
sevgilisi olmayanlara bakıyorum onların durumu daha da içler acısı. bu sefer bir gün için deseler ki ayşen gruda sevgilin olacak kabul mu? evet diyecek kadar bir günlük sevgi rüşvetine razılar. bırakın bu piskolojik travmaları keyfinize bakın. yarın pazar. güzel bir kahvaltı belki güzel yakın yerlere kısa bir gezinti veya her zamanki olagan zevk aldığınız anlar...
geçmiş olsun.
