Hiç kimse vazgeçilmez değildir. Yeter ki yürekten istesin insan. Birinden vazgeçemediği , unutamadığı için saatlerce ağlayan insan aslında unutmak istemiyordur. Daha fazla acı çekmek hoşuna gidiyordur. Aşkın bir diğer yüzüdür bu da. Vazgeçilmez sanıp hiç ummadığı anda unutmasıdır. insanın tabi ki de hafızasında anıları kalır. Hiç olmayacak bir anda belki çok abest birşeyden bile birden o eski zamana gidebilir. Bir özlem duyar ama sadece bu kadardır. Gerçek olan herkes vazgeçilebilirdir. Ancak kimse hiç yaşanmamış gibi silinemez. Mutlaka hiç olmayacak bi yerde zaman da deli gibi özlenir vazgeçilen.
