eleştiriyorum deyip de bel altı çalışmak da alkış getiriyor sözlükte.
bunları umursamıyorum.
ama!
bir insanın ölmüşüne!, hatta minicik günahsız kızına dil uzatmak hangi ahlaka, hangi aile yapısında yeiştirilişe, hangi inanca sığıyor?!
insanlığa sığıyor mu ya?!
hanginizin annesi babası, "ölmüş insanın arkasından konuşmak erdemdir hatta bununla yetinme küfür de et" dedi ya? bunu diyen aileye de ben sövüyorum!
hanginizin inancında peygamberiniz kitabınız böyle şeyleri hoş görmüş?
hangi toplum bunu ahlaksızlık olarak nitelendirmiyor?
hiç mi uyaran yok bu kalpsiz, düşüncesiz ve acımasız insanımsıları çevrelerinde?
gerçekten acıyarak ve insanlığımdan utanarak izliyorum... yazar kisvesi altında kendini ifade yolu bulmuş; bu şeref, karakter ve duygu yoksunu insanları!
nefret bile edemiyorum. nefret bile bir duygu olarak çok bu sefillere!
