konya askeri şehitliğinde hüngür hüngür ağlayan bir amcayı gören ve şehitliğin temizliğinden sorumlu olan asker, amcaya neden ağladığını sorar. amca da 33 erden biri olan oğlunun mezarını gösterir ve ondan bahseder. bu katliama katılmış ve bir gün şehre indiğinde asker kaçağı olduğu için yakalanarak askere sevkedilmiş olan er, bu olay üzerine kendini ihbar ederek teslim olur.
askerde görev yaptığım hastanede tunceli'li bir kürt asker vardı. hayatımda tanıdığım en çalışkan, en temiz yürekli insanlardan biriydi. 2 tane daha kürt asker vardı. arkadaş ben hayatımda bu kadar insanlıktan nasibini almamış birilerini daha görmedim. tıp fakültesinde "hastalık yoktur, hasta vardır" mottosunu beynimize kazımışlardı ama ben genelleme yapmamayı, her bir bireyi içinde yaşadığı şartlardan ve ait olduğu topluluktan bağımsız olarak değerlendirmeyi hayatın içinde yaşadıkça öğrendim.
