bildiğiniz açılım filmi. konusu oldukça derin olan bir filmin bu kadar basit popülist repliklerle yapılması işi berbat etmiştir. bu konu çok daha iyi senaryolaştırılabilirdi.
filmi popüler olduğu günlerde izlemeyeceğim, üzerinden uzun bir zaman geçsin; eleştiriler unutulsun öyle seyredeceğim dedim ve öyle yaptım. en basit eleştiriyi tahminlerinizi gerçekleştiren yanı olduğunu söylerek yapmak istiyorum. çamaşır makinesini aldıkları an erkek çocuğun o makinede öleceğini tahmin ettim tıpkı her izleyenin tahmin ettiği gibi.
verdikleri mesaj da herkesi okşayan bir mesaj.
- aa ne güzel demiş. sen ölürsen şehit ben ölürsem terörist.
- ah ah bak bak lafa bak analar ağlamasın.
eee biz bunları biliyoruz. neden hiç söylenmemiş gibi, kimse yazmamış gibi lanse edildi bunca zamandır. mahsun kırmızıgül cesaretini toplasaydı da çok daha gizli kalan, kimsenin söylemeye cesaret edemediği iddiaları anlatsaydı.
ben film kötü olmuş demiyorum. sadece sıradan bir açılım filmi olduğunu iddia ediyorum. siyasetçiler gibi anneler ağlamasın, kardeş kardeşi vurmasın deniyor. o kadar. başka bir icraat yok. aylardır savunulduğu cesareti filmde görmedim.
ha son olarak köyünde kardeşlerin fotoğraflarını yanyana asamayan altan erkekli'nin* norveçte asması beni yarmıştır. belki gerçeklik payı vardır diye gülüyorum. ama doğuda terör örgütü üyelerini koruyan destekleyen yüzlerce, binlerce aile olduğunu biliyoruz. gizliliklerini avrupada ortaya çıkarması hoş olmuş. demokrasinin beşiği avrupada. polisten dayak yiyen, kalp krizi geçiren bir insanı ambulans yerine polis otosuna bindiren avrupada.
