türk sinemacılarının tek tip rol sağlamcılığının kurbanı olmuş veya kendisi daha fazlasını kaldıramayacak kadar kötü bir oyuncu. sert adam tuttu mu, satıyor mu, tamam kardeşim böyle iyi. zaten kadirizmin çocuklarıyız biz. ki sert adamı iyi oynadığı söyleniyor lakin aynı tip sert adam rollerini yıllardır oynaya oynaya da, artık bu rolü de iyi oynasın yani bir oyuncu.
yani anlamıyorum bu yapımcılarımızdaki, rol değiştirirsek tutulmaz korkusunu. elbette bunda türk seyircisinin zamanında "aa bu adam öbür filmde ölmemiş miydi" mantığından evrilmiş olması gerçeğinin payı var. veya hala sokakta kötü adamları döven teyzelerimiz mevcut. ancak aşın artık şunu. seyirci iyi bir oyuncuyu hayalinde her rolde canlandırabilsin.
kenan' ı eşcinsel rolde düşündüğünde kahkahalar atmasın.
dünyada oyunculuk işleri böyle yürümüyor malesef. misal dünya arenasında, en tek tip sağlamcı oyuncular arasında gösterilen al pacino örneği;
- the Godfather II (babaların babası)
- dog day afternoon (homoseksüel bitik banka soyguncusu)
- scarface (bahçesinde kaplan besliyor)
- simone (zayıf umutsuz başarısız bir yönetmen)
