hüznün en acımasız, en kovalanması imkansız, en yakıp yıkan türüdür. gece yıldızlar teker teker gökyüzünde belirmeye başladığında aniden geliveren, saatler boyu süren, şarkıların, filmlerin, resimlerin, anıların anlamsızlaşmasına sebep olan, geçmişte yaşanan hüzünlerin iç içe geçmiş halidir. kurtulmak zordur, katlanmaktır yapılacak tek şey. gecenin karanlığı bir kasvet gibi çöker insanın içine. sabahın ilk ışıklarına kadar sürer, güneş doğduğunda bir daha ne zaman geleceğini söylemeden çeker gider.
