kapıdan içeriye girdiğimde, beni "oo ne güzel olmuşsunuz siz böyle" diyerek karşıladılar. oysa ben kendimi o kadar yorgun ve kötü hissediyordum ki, aynaya bakmak bile istemiyordum. ama bu söz üzerine şöyle bir süzdüm kendimi aynada, elbiseme baktım ve en azından kıyafetimin güzel olduğunu düşündüm. sonra ojelerim sürüldü ve bu arada gene aynaya kaçamak bakışlar attım. sonra saçıma fön çekilmeye başlandı. her tutam şekil aldığında biraz daha güzel hissetttim kendimi. birinci kat fön bitip de makyaja geçildiğinde kotuğa yaslandım ve biraz dinlenmeye çalıştım, çünkü aslında evden çıkacak halim yoktu ve sadece insan içine çıkmak ve kendimi ruhen iyi hissetmek istemiştim. makyaj ve ikinci kat fön tamamlandığında ise ben artık sahneye çıkmaya hazır bir star olarak görüyordum kendimi....
