Öncelikle, sözlükteki başlıkların ve tartışmaların kalite düzeyini arttırdığınız için minnettarım.
Başka bir tarafı da var, italya 'dan Almanya' ya, ve faşizm tecrübesi geçirmiş tüm ülkelerin ortak bir gerçeği vardır. Bu ülkeler faşizmin yükselişinden hemen önce aşırı dozajda işsizlik, dolayısıyla suç ve gelir adaletsizliği gibi sorunlarla boğuşmaktadır. Nazi almanyasına geçiş süreci 1929 ekonomik bunalımının Almanya ekonomisinde yarattığı şok etkisi, ve kaybedilmiş bir savaşın yarattığı ekonomik yıkım, alman para biriminin ingiliz para birimi karşısında 4 haneli rakamlarla eşdeğer görülmesi...
Hayata dair hiçbir umudu olmayan işsiz ve yoksul kitlenin önüne iki yol çıkar. Ya sınıf bilinci varsa sosyalizm, nefret baskınsa da faşizm ... işte burjuvazinin istediği yoğrulabilir faşist kitleyi ortaya çıkarmak için öteki ''ırk'' lara nefret aşılanır. Irkçılık propogandaları etkin bir şekilde yürütülür. Yoksulluğun sebebinin sömürü düzeni değil, sermayenin savruk kullanımı, artı değer sömürüsünün nitelikli olmaması gibi nedenlere bağlanır.
Aynı koşullar da yakında Türkiye için geçerli olabilir demekten kendimi alamıyorum. Hipermarketler açılarak esnaf tasfiye ediliyor, özelleştirmelerle işçi tasfiye ediliyor, öğretmen alımı yapılmayarak öğretmen, ucuz emekle süründürülerek mühendis tasfiye ediliyor. Eczacılık mesleği öldürülüyor.
Yakın zamanda yüksek olan işsizlik oranı , tavan yapar ve yine o koşullar ortaya çıkar. Faşizm mi sosyalizm mi?
Ne yazık ki ülkemizde faşizm daha gerçekçi gözüküyor şimdilik, sözlükte bile süregelen türk kürt ayrımcılığı, bir iç savaş ortamı hazırlanmasında ön ayak oluşturulabilir. Ve toplumun genelinde sınıf bilincinden yoksun, lümpen bir kültür egemen, ve zaten bu da faşizmin istediği toplum düzeneği değil mi ?
