"-keşke şarkıda ki mümkün olsa saklayabilsem seni sigaramın dumanında, keşke yapabilsem bunu. keşke gitmesen uzaklara, böyle bakmasam arkandan her seferinde.
+sen sigara içmiyorsun ki!
-başlarım"
bir kafede oturuyorduk ve fonda çalan şarkı 1980'di. ben çok seviyordum, öyle seviyordum ki bir adım uzağımda olmasına dayanamıyordum. ama o her seferinde giderdi, gitmesi gerekirdi çünkü. ben bakardım arkasından sadece, her gidişinde gözlerim geçtiği yollara sürgün bir daha ki gelişini beklerdim.
son gidişinde dönmeyeceğini biliyordum. gidişlerin her zaman bir dönüşü olmaz.ve aynen şarkıda ki gibi el oldu bir anda en çok sevdiğim, yokluğuyla başbaşa bıraktı beni.
"sigaramin dumanina sarsam, saklasam seni
gitme gitme gittigin yollardan donulmez geri
gitme gitme el olursun sevdigim, incitir beni"
