madde 4:
masumiyet karinesi beşeri hayatta da geçerli midir?
tamam hukukun olmazsa olmazı. lakin ikili ilişkilerde karşıdaki insan suçu kesinleşene kadar masum mudur? onu masum kabul etmek hata mıdır?
şöyle biraz daha açalım. diyelim ki biriyle tanıştınız. hatta daha da karikatürize etmek için internetten tanıştığımızı varsayalım. karşıdaki insan kendini tanıtmak için, anlaşılmak için bir takım bilgiler verecek. bu bilgileri yanlışlığı kanıtlanana kadar doğru kabul etmek ne kadar mantıklı bir hareket olur? karşı tarafa geçelim. karşınızdaki kişi yalan beyanda bulunuyorsa sizin anlattıklarınızı da doğru olarak kabul etmemek için yeterli sebebi var demektir. anlaşılmamış adam işte tam da burada işleri karıştırır. başta yalan söyleyen sonra karşısındakinin su katılmamış bir salak olduğunu anladıktan sonra doğruları anlatmaya başlayan kişi ikinci bir şansı hak ediyor mudur? yoksa masumiyet karinesinin ortasına sıçmış kişinin bir daha hiç çıkartılmamak üzere güvenilmezlerin olduğu kuyuya atılması mı doğrudur?
bir de şurası var. yalan yanlış beyanda bulunan taraf karşısındakinin kendisini ikna edici bilgiler vermesini bekler. dolaylı yollardan aynı bilgiyi teyit etme yoluna gider. burada doğrucumuz "eeeah sikerim böyle aşkın ızdırabını noluyoruz lan" demekte haklı mıdır?
bütün bunlar ışığında diyeceğim o ki sevgili rıfkı; masumiyet karinesi beşeri ilişkilerde pek geçerli değil. bu yüzden oyun teorisine başvursak daha iyi olacak sanki. evet.
