Günün birinde çok iyi bir adamın çok kötü yürekli bir oğlu varmış.Köyde yaşayan hemen herkesin kalbini kırmış bu oğul. Bi gün babasına artık iyi biri olmak istediğini ve yardım etmesini söylemiş. Babası o halde kalbinir kırdığın herkes için şu duvara bir çivi çak ve gidip af diledikten, affedildikten sonra gel o çiviyi çıkar demiş.Oğul babasının dediğini yapmış.Duvardaki son çivide çıktıktan sonra, bak baba artık ben iyi birisiyim demiş. Babası evet oğlum herkesten af dilemişsin ama herkesin kalbinde bir yara bırakmışsın demiş. Oğlu ama nasıl dediğinde duvardaki çivi deliklerine bakarsan anlarsın demiş. Kırılan kalp tamamen iyileşmez,kırmadan, üzmeden, üzülmeden yaşamaya çalışalım.
