Geriye dönüp baktığımızda ne çok pişmanlıklar görürüz. Bazıları gibi yaptığım hiç bir şeyden pişman değilim yada pişman olacağım şeyi yapmam diyenlerden değilseniz. Hoş pişman olacağımızı bilemeyizki (bilsek zaten yapmayız) sonuçtan..
Tenimizdeki çizik olmadan nasıl anlamıyorsak canımızın acıyabildiğini, içimizden yükselen ahhh seslerini duymadan anlayamayız pişmanlığımızı.
Gariptir pişmanlıkları ne inkar edebiliriz, ne acısını dindirebilir nede biriyle paylaşabiliriz kolay kolay. Acıtır, kanar, sızlar, durmaksızın içimizde. Aynada kendimize her baktığımızda bizi utandırmaya devam eder.
Pişmanlıklar sayesinde aynı hataları yapmamayı öğreniriz. içimizi acıtsada bizi olgunlaştırır pişmanlık gelecekteki hayatımıza daha doğru bakmayı öğretir.
