iki tür vardır bu tip insanlardan. bazıları gerçekten dertsiz tasasız yaşarlar, yarını gerçekten düşünmezler. bazıları da yarını düşünmekten korkarlar, umutsuzdurlar; bu yüzden "bohemim abi işte" şeklinde bir kalıbın arkasına sığınırlar. elbette ki bohem insanın yararı da zararı da kendinedir, bunu eleştirmek başkalarına düşmez. ama samimiyet her şeyden önce gelmelidir. korkaklık ve aylaklık farklı şeylerdir.
