ilginç bir savunmaları vardır ; 'sabah uyandığında nasıl uynadığını bilmem lazım , uyurken nasıl uyur bilmem lazım' derler. sabah saçları dağınık olursa ayrılacak mısın? uyurken ayağı üstüne gelirse ayrılacak mısın?
kim ne derse desin bizler öle kimin eli kimin cebinde belli olmayan , bir gün biriyle bir gün başkasıyla gezip tozacak. beraber yaşayacak bir toplum değiliz.
bu kadar rahatlaşmanın bir sebebi de türk dizileridir bence. anlatım tarzları sanki hollanda 'da geçiyor gibi.
kabullenin gelenekçi bir toplumuz ve ben böyle devam etmek düşüncesindeyim.
