unuttuğumuz gerçek;
bir çocuk dünyaya gelecekse o ruh zaten yaratılmıştır... bu lafı eğip bükmenin, istiyorum, istemiyorum demenin sadece abesle iştigal olduğunu söyleyim. bunu istemsizce söyleyen kadında/erkekte şunu demek istemiştir; yeryüzünde o kadar çok pislik oluyor ki artık, tüm kavimlerin helak sebeplerini çağımızda yaşamıyor muyuz? bu da bir gerçek değil mi? ölcüde tartıda hile edenler, yaradıcıyı tanımayıp herşeyi kendi imkanlarıyla elde ettiklerini zannedenler, allah tan başka ilahlar edinenler. livatalık yapanlar. haksızlık ve zulüm işleyenler. hepsi şu an yanıbaşımızda değil mi? işte bu hassasiyet içindeyken gayri ihtiyari söylenmiş olan sözdür.. evet bu bağlamda haklılarda.. cünkü bir maddi korkuyla değil bu istememek..
fakat biz ne yaparsak yapalım ki o cocuk dünyaya gelecektir. yaşayacaktır, görecektir, öğrenecektir. ya rabbine ram olacaktır ya da isyan edecektir... ancak ki cocuklarının cinayetini kendi elleriyle işleyenler olmasın. kürtaj.
işte bu anlamda konuşulan konu rahmanın (kûn) ol demesiyle hakikate kavuşur..
tanım; kürtaj bahanelerinden biri olarak kullanılan cahilce bir söz.
