izleyip "ulaan hepsi yalanmış, hancı sarhoş, yolcu sarhoş" diyen insanlar var, şaşırıyorum. o kadar meraklıysan derin düşünmeye bu belgeseli yapanların sana hangi düşünceleri empoze etmeye çalıştığını da düşünürsün.
tabii ki bilmediğimiz gerçekler var, tabii ki arka planda nelerin döndüğü meçhul. ve tabii ki devletler terörle, terör saldırılarıyla kendi toplumunu bastırıyor, sindiriyor. bunu anlamak için kimsenin bi filme ihtiyacı yok.
kiliselerin etkisini, parayı sevdiğini de bu filmden öğrenenler var, olabilir.
11 eylül'ün düzmece olduğunu bilmemiz için de buna ihtiyacımız yok.
geçmiş toplumlarda görülen tanrı inancının çok benzeşmesi de tesadüf olamaz. ya bi güç var ve senelerdir mesaj gönderiyor aynı şekilde ya da hepsi özenmiş birbirinden. bunun ayrımını yapmak için bi film yetmez ne yazık ki. gerçeği öğrenmeye meraklıysan okuman gereken daha çok şey var. bulup napıcan hem? inanç ya vardır ya yoktur, bu bir düşünce değil duygu meselesidir. içinden geliyorsa inanmak, kabul edersin ve sorgulamazsın. * yok inanmıyorsan dinlere ve ille bişeye inanıcaksan bilime inan, evrime inan, ne bileyim inanma ya da. ama inatla, ısrarla "araştırayım da öyle inanayım" tripleri gereksiz. üstelik ne kadar araştırırsan araştır yetersiz kalıcaksın, en iyisi mi içinden gelene inan.
bu vesileyle canını sıktığım horus'un gözlerinden öper, ismini burda anmadığım eski tanrılara selam ederim.
